Dotychczasowe badania naukowe, skupiające się na migracjach pracowniczych nie w pełni odzwierciedlają rolę pracodawców w tych procesach. Niektórzy badacze przedstawiają migracje jako grę, w której korzyści odnoszą trzej główni gracze: migranci, społeczeństwo wysyłające i społeczeństwo przyjmujące. Zgodnie z takim spojrzeniem na sprawę, rola pracodawców w kraju przyjmującym, którzy naszym zdaniem są źródłową przyczyną migracji pracowniczych, jest niedoceniana. Kwestia wygląda podobnie, jeśli spojrzeć przez pryzmat głównych teorii migracyjnych. Jako głównych aktorów postrzegają one migrantów, pośredników, a także państwa wysyłające i przyjmujące. Rola pracodawców jest zwykle zredukowana do charakterystyki przyjmującego rynku pracy lub przepisów imigracyjnych. W rzeczywistości jednak, pracodawcy to kluczowi gracze, którzy poprzez swoją aktywność (ekonomiczną i nie ekonomiczną) znacznie wpływają na sytuacje związaną z międzynarodowymi migracjami pracowniczymi, a tym bardziej na ulokowanie migrantów na rynku pracy w kraju przyjmującym. W kontekście migracji pracowniczych interesy grupowe pracodawców wyrażają się przede wszystkim w ich wysiłkach, by wpływać na polityki publiczne. Ponadto, polityki publiczne jako formalne rozwiązania dostarczające podstawy ogólnego funkcjonowania prawnego, nie zawsze są zgodne z praktykami, które mają miejsce podczas zatrudniania cudzoziemców. Proponowana sesja ma na celu zebranie wyników najnowszych badań oraz refleksji empirycznych dotyczących roli, mechanizmów i strategii działania wśród pracodawców, aby zapewnić przepływ imigranckiej siły roboczej w różnych sektorach, na podstawie przypadków z całego świata oraz uwzględniając uwarunkowania historyczne tych działań.